ನಾವು ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳಾಗಿದ್ದಾಗ, ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಖುಷಿ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಜೋರುಮಳೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಮಳೆಬಂದು, ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಹರಿಯುವಾಗ ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಮಾಡಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಆ ಆನಂದವನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗದು.
ಈಗಲೂ ಮಳೆ ಬರುತ್ತದೆ,ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿ ನೀರು ಹರುಯುತ್ತದೆ.ಕಾಗದ ಇದೆ. ಆದರೆ ನಮಗೆ ಆಡುವ ಮನಸ್ಸು ಇಲ್ಲ. ನಾವು"ಜವಾಬ್ದಾರಿ" ಯನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂದಿದ್ದೇವೆ.ಸಮಯವೇ ಸಾಲದು ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ.ಇರುವ ಸಮಯವನ್ನೆಲ್ಲ ಹಣ ಮಾಡಲು ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಈಗಲೂ ನಾನು ಕೆಲವು ದೊಡ್ಡವರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. ಅವರು ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಅಡಿ ಸಂತೋಷ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರೇ ಬುದ್ದಿವಂತರು. ನಾವೂ ಅವರಂತೆ ಆಗಲು ಕಲಿಯೋಣ.
